De laatste dag: Final Meeting.
We werden vereerd met een bezoek van de Chief en een oude dame uit de community. Na het officiële deel en de evaluatie, presenteerde iedere school zijn 'best practices' en daarna begon het pas echt: dansen, zingen, weer dansen, een grote taart... het kon niet op! Goodbye goodbye, but not forever.
Good bye, good bye, but not forever, zul je hen ooit nog zien?
Of is het now and never, wie weet, heel misschien.
Je gaat hun warmte missen, hun luchtje en hun stof
hun half versleten schoenen, hun rennen en geslof.
Maar ergens in jouw hersens, zit een of andere cel
die blijft in jouw geheugen en zorgt voor kippenvel.
Je kunt het niet meer wissen, het gaat er nooit meer uit
Het blijft nou heel je leven ergens op je huid!
(Arie)
Reacties (4)